สมองของโดรน: การเจาะลึกตัวควบคุมการบิน – สถาปัตยกรรม อัลกอริทึม และกลไกอัตโนมัติ

บทความนี้เจาะลึกไปที่ตัวควบคุมการบินของโดรน พิจารณาทางสถาปัตยกรรม อัลกอริทึม และบทบาทในการทำกลไกอัตโนมัติให้สำเร็จ

สมองของโดรน: การเจาะลึกตัวควบคุมการบิน – สถาปัตยกรรม อัลกอริทึม และกลไกอัตโนมัติ

ตัวควบคุมการบินเปรียบเสมือนระบบประสาทส่วนกลาง หรือ ทำหน้าที่เป็นระบบตรวจสอบ โครงสร้างของโดรน ช่วยให้ระบบการบิน ระบบการนำทาง และการปฏิบัติการอัตโนมัติมีเสถียรภาพ โดยโดรน (Unmanned Aerial Vehicles, UAVs) ได้ปฏิวัติอุตสาหกรรมต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นเกษตร กรรม การเฝ้าระวัง และโลจิสติกส์ หัวใจสำคัญของโดรนทุกตัวคือ ตัวควบคุมการบิน (FC: Flight Controller) ซึ่งเป็นระบบฝังตัวเฉพาะทางที่ประมวลผลข้อมูลเซ็นเซอร์และปรับเอาต์พุตของ มอเตอร์เพื่อรักษาเสถียรภาพและดำเนินการบิน ซึ่งตัวควบคุมการบินสมัยใหม่ผสานกับ ไมโครคอนโทรลเลอร์ หน่วยวัดแรงเฉื่อย (IMU: Inertial Measurement Units) โมดูล GPS และอัลกอริทึมการควบคุมที่ซับซ้อนจึงทำให้ให้โดรนบินได้อัตโนมัติ 

บทความนี้จะกล่าวถึงสถาปัตยกรรม อัลกอริทึม และกลไกอัตโนมัติของตัวควบคุม การบินโดรน โดยครอบคลุมถึงส่วนประกอบสำคัญเช่น เซ็นเซอร์ ไมโครคอนโทรลเลอร์ และอัลกอริทึมการควบคุม นอกจากนี้มีการติดตามความก้าวหน้าในการเรียนรู้ของเครื่องจักรอย่าง Machine Learning สำหรับการตัดสินใจอัตโนมัติ และแนวโน้มในอนาคตของเทคโนโลยีโดรน อีกด้วย

สถาปัตยกรรมตัวควบคุมการบิน

ตัวควบคุมการบินของโดรนประกอบด้วยฮาร์ดแวร์และซอฟต์แวร์หลายส่วนทำงานประสานกัน

ส่วนประกอบฮาร์ดแวร์

  1. หน่วยไมโครคอนโทรลเลอร์ (MCU) ทำหน้าที่เป็นสมองควบคุมอัลกอริธึม เช่น MCU ทั่วไป หรือ STM32 (ARM Cortex-M), ESP32 และ Raspberry Pi สำหรับโดรนขั้นสูง
  2. หน่วยวัดแรงเฉื่อย (IMU) ประกอบด้วยไจโรสโคป (วัดความเร็วเชิงมุม) เครื่องวัดความเร่ง (วัดความเร่งเชิงเส้น) เครื่องวัดสนามแม่เหล็ก (ตัวเลือก สำหรับการประมาณทิศทาง)
  3. บารอมิเตอร์และโมดูล GPS
    - บารอมิเตอร์ ประเมินระดับความสูงโดยใช้ความกดอากาศ
    - GPS ให้การระบุตำแหน่งทั่วโลกสำหรับการนำทาง
  1. ตัวควบคุมความเร็วอิเล็กทรอนิกส์ (ESC) ควบคุมความเร็วของมอเตอร์ตามคำสั่ง FC 
    - ควบคุมความเร็วของมอเตอร์แบบไม่มีแปรงถ่านโดยใช้ Pulse-Width Modulation (PWM)
    - ESC สมัยใหม่ใช้โปรโตคอล DShot สำหรับการสื่อสารแบบดิจิทัล
  1. การเชื่อมต่อสื่อสาร UART, I2C, SPI สำหรับการสื่อสารเซ็นเซอร์ และ Telemetry radios เช่น FrSky, MAVLink สำหรับการสื่อสารสถานีภาคพื้นดิน

ชุดซอฟต์แวร์

  1. ระบบปฏิบัติการแบบเรียลไทม์ (RTOS) เพื่อให้ได้เวลาตอบสนองที่แน่นอน เช่น FreeRTOS, NuttX
  2. Firmware แบบ Open source เช่น Betaflight, ArduPilot, PX4 หรือ แบบมีกรรมสิทธิ์ DJI Naza, Autel
  3. อัลกอริทึมในการรวมฟิวชันเซ็นเซอร์ ตัวกรอง Kalman Filter  หรือ Filter อื่นๆ สำหรับการคำนวนที่แม่นยำ

อัลกอริทึมควบคุมในตัวควบคุมการบิน

เสถียรภาพในการบินได้รับการคำนวณด้วยระบบควบคุม closed-loop control systems

การควบคุม PID (Proportional-Integral-Derivative)

ความเป็นสัดส่วน (P:Proportional)  แก้ไขข้อผิดพลาดของสัญญาณจากกระแสไฟฟ้า เช่น มุมเอียง และอื่นๆ

การรวม (I: Integral) กำจัดข้อผิดพลาดของสัญญาณที่มีสถานะคงที่ (Steady -State) เช่น การดริฟท์ เป็นต้น

อนุพันธ์ (D: Derivative) ลดการแกว่งของสัญญาณ

สมการ 

ut= Kp et+ Ki 0te dτ+ Kd de(t)dt

การรวมเซ็นเซอร์เพื่อทรงตัวและคำนวนความแม่นยำ

  1. ตัวกรอง Kalman filter รวมข้อมูล จาก IMU และสัญญาณรบกวนต่างๆเพื่อการวางแนวระดับที่แม่นยำ
  2. ตัวกรอง Madgwick & Mahony filter  เป็นตัวกรองทางเลือกสำหรับระบบที่มีทรัพยากรจำกัด

อัลกอริทึมการนำทางอัตโนมัติ

  1. การนำทางตามจุดอ้างอิง กล่าวคือ การปฏิบัติตามพิกัดของ GPS เช่น การใช้ในโดรนส่งสินค้า 
  2. การหลีกเลี่ยงสิ่งกีดขวาง โดยใช้ LiDAR เซ็นเซอร์อัลตราโซนิก และคอมพิวเตอร์วิชันเช่น SLAM
  3. การเรียนรู้เครื่องจักรเพื่อการวางแผนเส้นทาง (Machine Learning for Path Planning) การเรียนรู้ผลลัพธ์ที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงทางด้านปัจจัย ปรับเส้นทางการบิน ให้เหมาะสมกับสภาพแวดล้อมที่มีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา

ระดับความเป็นอิสระในการควบคุมในโดรน

0 (การควบคุมด้วยมือ) การควบคุมโดยนักบินเต็มรูปแบบ

1 (การทรงตัว) การปรับระดับอัตโนมัติ แต่คันเร่งด้วยมือ

2 (การควบคุมอัตโนมัติแบบช่วยเหลือ) การกำหนดยึดถือ GPS และการกลับที่ตั้ง

3 (การควบคุมอัตโนมัติบางส่วน) การนำทางตามจุดอ้างอิง การตรวจจับสิ่งกีดขวาง

4 (การควบคุมอัตโนมัติสูง) ภารกิจอัตโนมัติเต็มรูปแบบ

แนวโน้มที่กำลังจะเกิดขึ้นใหม่เกี่ยวกับตัวควบคุมการบิน

  1. ระบบควบคุมการบินที่ขับเคลื่อนด้วย AI เครือข่ายประสาทสำหรับการปรับแต่ง PID แบบปรับได้
  2. การประมวลผลแบบ Edge สำหรับการตัดสินใจแบบเรียลไทม์ ชิป AI on board เช่น NVIDIA Jetson, Intel Movidius เป็นต้น
  3. Swarm Intelligence การบินแบบประสานงานโดยใช้อัลกอริทึมแบบ Distribution ในการทำงานที่ซับซ้อนมากขึ้น

ความท้าทายและทิศทางในอนาคต

  • ความล่าช้าและความน่าเชื่อถือ การตอบสนองแบบเรียลไทม์ในสภาพแวดล้อมแบบไดนามิก
  • อุปสรรคด้านกฎระเบียบ การจัดการน่านฟ้าสำหรับการบินโดรนอัตโนมัติ
  • ประสิทธิภาพด้านพลังงาน เวลาบินที่ยาวนานขึ้นด้วยอัลกอริทึมที่สามารถปรับให้ได้อย่างเหมาะสม

สรุป

ระบบควบคุมการบินเป็นรากฐานสำคัญของเทคโนโลยีโดรน โดยพัฒนาจากการรักษา เสถียรภาพพื้นฐานไปสู่การทำงานอัตโนมัติเต็มรูปแบบ ความก้าวหน้าในการผสมผสานเซ็นเซอร์ ปัญญาประดิษฐ์ และระบบฝังตัวจะขับเคลื่อน UAV อัจฉริยะรุ่นต่อไปได้ในอนาคต 

บทความที่เกี่ยวข้อง

สมองของโดรน: การเจาะลึกตัวควบคุมการบิน – สถาปัตยกรรม อัลกอริทึม และกลไกอัตโนมัติ

บทความนี้เจาะลึกไปที่ตัวควบคุมการบินของโดรน พิจารณาทางสถาปัตยกรรม อัลกอริทึม และบทบาทในการทำกลไกอัตโนมัติให้สำเร็จ

นักเขียนบทความ
by 
นักเขียนบทความ
สมองของโดรน: การเจาะลึกตัวควบคุมการบิน – สถาปัตยกรรม อัลกอริทึม และกลไกอัตโนมัติ

สมองของโดรน: การเจาะลึกตัวควบคุมการบิน – สถาปัตยกรรม อัลกอริทึม และกลไกอัตโนมัติ

บทความนี้เจาะลึกไปที่ตัวควบคุมการบินของโดรน พิจารณาทางสถาปัตยกรรม อัลกอริทึม และบทบาทในการทำกลไกอัตโนมัติให้สำเร็จ

ตัวควบคุมการบินเปรียบเสมือนระบบประสาทส่วนกลาง หรือ ทำหน้าที่เป็นระบบตรวจสอบ โครงสร้างของโดรน ช่วยให้ระบบการบิน ระบบการนำทาง และการปฏิบัติการอัตโนมัติมีเสถียรภาพ โดยโดรน (Unmanned Aerial Vehicles, UAVs) ได้ปฏิวัติอุตสาหกรรมต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นเกษตร กรรม การเฝ้าระวัง และโลจิสติกส์ หัวใจสำคัญของโดรนทุกตัวคือ ตัวควบคุมการบิน (FC: Flight Controller) ซึ่งเป็นระบบฝังตัวเฉพาะทางที่ประมวลผลข้อมูลเซ็นเซอร์และปรับเอาต์พุตของ มอเตอร์เพื่อรักษาเสถียรภาพและดำเนินการบิน ซึ่งตัวควบคุมการบินสมัยใหม่ผสานกับ ไมโครคอนโทรลเลอร์ หน่วยวัดแรงเฉื่อย (IMU: Inertial Measurement Units) โมดูล GPS และอัลกอริทึมการควบคุมที่ซับซ้อนจึงทำให้ให้โดรนบินได้อัตโนมัติ 

บทความนี้จะกล่าวถึงสถาปัตยกรรม อัลกอริทึม และกลไกอัตโนมัติของตัวควบคุม การบินโดรน โดยครอบคลุมถึงส่วนประกอบสำคัญเช่น เซ็นเซอร์ ไมโครคอนโทรลเลอร์ และอัลกอริทึมการควบคุม นอกจากนี้มีการติดตามความก้าวหน้าในการเรียนรู้ของเครื่องจักรอย่าง Machine Learning สำหรับการตัดสินใจอัตโนมัติ และแนวโน้มในอนาคตของเทคโนโลยีโดรน อีกด้วย

สถาปัตยกรรมตัวควบคุมการบิน

ตัวควบคุมการบินของโดรนประกอบด้วยฮาร์ดแวร์และซอฟต์แวร์หลายส่วนทำงานประสานกัน

ส่วนประกอบฮาร์ดแวร์

  1. หน่วยไมโครคอนโทรลเลอร์ (MCU) ทำหน้าที่เป็นสมองควบคุมอัลกอริธึม เช่น MCU ทั่วไป หรือ STM32 (ARM Cortex-M), ESP32 และ Raspberry Pi สำหรับโดรนขั้นสูง
  2. หน่วยวัดแรงเฉื่อย (IMU) ประกอบด้วยไจโรสโคป (วัดความเร็วเชิงมุม) เครื่องวัดความเร่ง (วัดความเร่งเชิงเส้น) เครื่องวัดสนามแม่เหล็ก (ตัวเลือก สำหรับการประมาณทิศทาง)
  3. บารอมิเตอร์และโมดูล GPS
    - บารอมิเตอร์ ประเมินระดับความสูงโดยใช้ความกดอากาศ
    - GPS ให้การระบุตำแหน่งทั่วโลกสำหรับการนำทาง
  1. ตัวควบคุมความเร็วอิเล็กทรอนิกส์ (ESC) ควบคุมความเร็วของมอเตอร์ตามคำสั่ง FC 
    - ควบคุมความเร็วของมอเตอร์แบบไม่มีแปรงถ่านโดยใช้ Pulse-Width Modulation (PWM)
    - ESC สมัยใหม่ใช้โปรโตคอล DShot สำหรับการสื่อสารแบบดิจิทัล
  1. การเชื่อมต่อสื่อสาร UART, I2C, SPI สำหรับการสื่อสารเซ็นเซอร์ และ Telemetry radios เช่น FrSky, MAVLink สำหรับการสื่อสารสถานีภาคพื้นดิน

ชุดซอฟต์แวร์

  1. ระบบปฏิบัติการแบบเรียลไทม์ (RTOS) เพื่อให้ได้เวลาตอบสนองที่แน่นอน เช่น FreeRTOS, NuttX
  2. Firmware แบบ Open source เช่น Betaflight, ArduPilot, PX4 หรือ แบบมีกรรมสิทธิ์ DJI Naza, Autel
  3. อัลกอริทึมในการรวมฟิวชันเซ็นเซอร์ ตัวกรอง Kalman Filter  หรือ Filter อื่นๆ สำหรับการคำนวนที่แม่นยำ

อัลกอริทึมควบคุมในตัวควบคุมการบิน

เสถียรภาพในการบินได้รับการคำนวณด้วยระบบควบคุม closed-loop control systems

การควบคุม PID (Proportional-Integral-Derivative)

ความเป็นสัดส่วน (P:Proportional)  แก้ไขข้อผิดพลาดของสัญญาณจากกระแสไฟฟ้า เช่น มุมเอียง และอื่นๆ

การรวม (I: Integral) กำจัดข้อผิดพลาดของสัญญาณที่มีสถานะคงที่ (Steady -State) เช่น การดริฟท์ เป็นต้น

อนุพันธ์ (D: Derivative) ลดการแกว่งของสัญญาณ

สมการ 

ut= Kp et+ Ki 0te dτ+ Kd de(t)dt

การรวมเซ็นเซอร์เพื่อทรงตัวและคำนวนความแม่นยำ

  1. ตัวกรอง Kalman filter รวมข้อมูล จาก IMU และสัญญาณรบกวนต่างๆเพื่อการวางแนวระดับที่แม่นยำ
  2. ตัวกรอง Madgwick & Mahony filter  เป็นตัวกรองทางเลือกสำหรับระบบที่มีทรัพยากรจำกัด

อัลกอริทึมการนำทางอัตโนมัติ

  1. การนำทางตามจุดอ้างอิง กล่าวคือ การปฏิบัติตามพิกัดของ GPS เช่น การใช้ในโดรนส่งสินค้า 
  2. การหลีกเลี่ยงสิ่งกีดขวาง โดยใช้ LiDAR เซ็นเซอร์อัลตราโซนิก และคอมพิวเตอร์วิชันเช่น SLAM
  3. การเรียนรู้เครื่องจักรเพื่อการวางแผนเส้นทาง (Machine Learning for Path Planning) การเรียนรู้ผลลัพธ์ที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงทางด้านปัจจัย ปรับเส้นทางการบิน ให้เหมาะสมกับสภาพแวดล้อมที่มีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา

ระดับความเป็นอิสระในการควบคุมในโดรน

0 (การควบคุมด้วยมือ) การควบคุมโดยนักบินเต็มรูปแบบ

1 (การทรงตัว) การปรับระดับอัตโนมัติ แต่คันเร่งด้วยมือ

2 (การควบคุมอัตโนมัติแบบช่วยเหลือ) การกำหนดยึดถือ GPS และการกลับที่ตั้ง

3 (การควบคุมอัตโนมัติบางส่วน) การนำทางตามจุดอ้างอิง การตรวจจับสิ่งกีดขวาง

4 (การควบคุมอัตโนมัติสูง) ภารกิจอัตโนมัติเต็มรูปแบบ

แนวโน้มที่กำลังจะเกิดขึ้นใหม่เกี่ยวกับตัวควบคุมการบิน

  1. ระบบควบคุมการบินที่ขับเคลื่อนด้วย AI เครือข่ายประสาทสำหรับการปรับแต่ง PID แบบปรับได้
  2. การประมวลผลแบบ Edge สำหรับการตัดสินใจแบบเรียลไทม์ ชิป AI on board เช่น NVIDIA Jetson, Intel Movidius เป็นต้น
  3. Swarm Intelligence การบินแบบประสานงานโดยใช้อัลกอริทึมแบบ Distribution ในการทำงานที่ซับซ้อนมากขึ้น

ความท้าทายและทิศทางในอนาคต

  • ความล่าช้าและความน่าเชื่อถือ การตอบสนองแบบเรียลไทม์ในสภาพแวดล้อมแบบไดนามิก
  • อุปสรรคด้านกฎระเบียบ การจัดการน่านฟ้าสำหรับการบินโดรนอัตโนมัติ
  • ประสิทธิภาพด้านพลังงาน เวลาบินที่ยาวนานขึ้นด้วยอัลกอริทึมที่สามารถปรับให้ได้อย่างเหมาะสม

สรุป

ระบบควบคุมการบินเป็นรากฐานสำคัญของเทคโนโลยีโดรน โดยพัฒนาจากการรักษา เสถียรภาพพื้นฐานไปสู่การทำงานอัตโนมัติเต็มรูปแบบ ความก้าวหน้าในการผสมผสานเซ็นเซอร์ ปัญญาประดิษฐ์ และระบบฝังตัวจะขับเคลื่อน UAV อัจฉริยะรุ่นต่อไปได้ในอนาคต 

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Suspendisse varius enim in eros elementum tristique. Duis cursus, mi quis viverra ornare, eros dolor interdum nulla, ut commodo diam libero vitae erat. Aenean faucibus nibh et justo cursus id rutrum lorem imperdiet. Nunc ut sem vitae risus tristique posuere.

สมองของโดรน: การเจาะลึกตัวควบคุมการบิน – สถาปัตยกรรม อัลกอริทึม และกลไกอัตโนมัติ

สมองของโดรน: การเจาะลึกตัวควบคุมการบิน – สถาปัตยกรรม อัลกอริทึม และกลไกอัตโนมัติ

บทความนี้เจาะลึกไปที่ตัวควบคุมการบินของโดรน พิจารณาทางสถาปัตยกรรม อัลกอริทึม และบทบาทในการทำกลไกอัตโนมัติให้สำเร็จ

Lorem ipsum dolor amet consectetur adipiscing elit tortor massa arcu non.

ตัวควบคุมการบินเปรียบเสมือนระบบประสาทส่วนกลาง หรือ ทำหน้าที่เป็นระบบตรวจสอบ โครงสร้างของโดรน ช่วยให้ระบบการบิน ระบบการนำทาง และการปฏิบัติการอัตโนมัติมีเสถียรภาพ โดยโดรน (Unmanned Aerial Vehicles, UAVs) ได้ปฏิวัติอุตสาหกรรมต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นเกษตร กรรม การเฝ้าระวัง และโลจิสติกส์ หัวใจสำคัญของโดรนทุกตัวคือ ตัวควบคุมการบิน (FC: Flight Controller) ซึ่งเป็นระบบฝังตัวเฉพาะทางที่ประมวลผลข้อมูลเซ็นเซอร์และปรับเอาต์พุตของ มอเตอร์เพื่อรักษาเสถียรภาพและดำเนินการบิน ซึ่งตัวควบคุมการบินสมัยใหม่ผสานกับ ไมโครคอนโทรลเลอร์ หน่วยวัดแรงเฉื่อย (IMU: Inertial Measurement Units) โมดูล GPS และอัลกอริทึมการควบคุมที่ซับซ้อนจึงทำให้ให้โดรนบินได้อัตโนมัติ 

บทความนี้จะกล่าวถึงสถาปัตยกรรม อัลกอริทึม และกลไกอัตโนมัติของตัวควบคุม การบินโดรน โดยครอบคลุมถึงส่วนประกอบสำคัญเช่น เซ็นเซอร์ ไมโครคอนโทรลเลอร์ และอัลกอริทึมการควบคุม นอกจากนี้มีการติดตามความก้าวหน้าในการเรียนรู้ของเครื่องจักรอย่าง Machine Learning สำหรับการตัดสินใจอัตโนมัติ และแนวโน้มในอนาคตของเทคโนโลยีโดรน อีกด้วย

สถาปัตยกรรมตัวควบคุมการบิน

ตัวควบคุมการบินของโดรนประกอบด้วยฮาร์ดแวร์และซอฟต์แวร์หลายส่วนทำงานประสานกัน

ส่วนประกอบฮาร์ดแวร์

  1. หน่วยไมโครคอนโทรลเลอร์ (MCU) ทำหน้าที่เป็นสมองควบคุมอัลกอริธึม เช่น MCU ทั่วไป หรือ STM32 (ARM Cortex-M), ESP32 และ Raspberry Pi สำหรับโดรนขั้นสูง
  2. หน่วยวัดแรงเฉื่อย (IMU) ประกอบด้วยไจโรสโคป (วัดความเร็วเชิงมุม) เครื่องวัดความเร่ง (วัดความเร่งเชิงเส้น) เครื่องวัดสนามแม่เหล็ก (ตัวเลือก สำหรับการประมาณทิศทาง)
  3. บารอมิเตอร์และโมดูล GPS
    - บารอมิเตอร์ ประเมินระดับความสูงโดยใช้ความกดอากาศ
    - GPS ให้การระบุตำแหน่งทั่วโลกสำหรับการนำทาง
  1. ตัวควบคุมความเร็วอิเล็กทรอนิกส์ (ESC) ควบคุมความเร็วของมอเตอร์ตามคำสั่ง FC 
    - ควบคุมความเร็วของมอเตอร์แบบไม่มีแปรงถ่านโดยใช้ Pulse-Width Modulation (PWM)
    - ESC สมัยใหม่ใช้โปรโตคอล DShot สำหรับการสื่อสารแบบดิจิทัล
  1. การเชื่อมต่อสื่อสาร UART, I2C, SPI สำหรับการสื่อสารเซ็นเซอร์ และ Telemetry radios เช่น FrSky, MAVLink สำหรับการสื่อสารสถานีภาคพื้นดิน

ชุดซอฟต์แวร์

  1. ระบบปฏิบัติการแบบเรียลไทม์ (RTOS) เพื่อให้ได้เวลาตอบสนองที่แน่นอน เช่น FreeRTOS, NuttX
  2. Firmware แบบ Open source เช่น Betaflight, ArduPilot, PX4 หรือ แบบมีกรรมสิทธิ์ DJI Naza, Autel
  3. อัลกอริทึมในการรวมฟิวชันเซ็นเซอร์ ตัวกรอง Kalman Filter  หรือ Filter อื่นๆ สำหรับการคำนวนที่แม่นยำ

อัลกอริทึมควบคุมในตัวควบคุมการบิน

เสถียรภาพในการบินได้รับการคำนวณด้วยระบบควบคุม closed-loop control systems

การควบคุม PID (Proportional-Integral-Derivative)

ความเป็นสัดส่วน (P:Proportional)  แก้ไขข้อผิดพลาดของสัญญาณจากกระแสไฟฟ้า เช่น มุมเอียง และอื่นๆ

การรวม (I: Integral) กำจัดข้อผิดพลาดของสัญญาณที่มีสถานะคงที่ (Steady -State) เช่น การดริฟท์ เป็นต้น

อนุพันธ์ (D: Derivative) ลดการแกว่งของสัญญาณ

สมการ 

ut= Kp et+ Ki 0te dτ+ Kd de(t)dt

การรวมเซ็นเซอร์เพื่อทรงตัวและคำนวนความแม่นยำ

  1. ตัวกรอง Kalman filter รวมข้อมูล จาก IMU และสัญญาณรบกวนต่างๆเพื่อการวางแนวระดับที่แม่นยำ
  2. ตัวกรอง Madgwick & Mahony filter  เป็นตัวกรองทางเลือกสำหรับระบบที่มีทรัพยากรจำกัด

อัลกอริทึมการนำทางอัตโนมัติ

  1. การนำทางตามจุดอ้างอิง กล่าวคือ การปฏิบัติตามพิกัดของ GPS เช่น การใช้ในโดรนส่งสินค้า 
  2. การหลีกเลี่ยงสิ่งกีดขวาง โดยใช้ LiDAR เซ็นเซอร์อัลตราโซนิก และคอมพิวเตอร์วิชันเช่น SLAM
  3. การเรียนรู้เครื่องจักรเพื่อการวางแผนเส้นทาง (Machine Learning for Path Planning) การเรียนรู้ผลลัพธ์ที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงทางด้านปัจจัย ปรับเส้นทางการบิน ให้เหมาะสมกับสภาพแวดล้อมที่มีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา

ระดับความเป็นอิสระในการควบคุมในโดรน

0 (การควบคุมด้วยมือ) การควบคุมโดยนักบินเต็มรูปแบบ

1 (การทรงตัว) การปรับระดับอัตโนมัติ แต่คันเร่งด้วยมือ

2 (การควบคุมอัตโนมัติแบบช่วยเหลือ) การกำหนดยึดถือ GPS และการกลับที่ตั้ง

3 (การควบคุมอัตโนมัติบางส่วน) การนำทางตามจุดอ้างอิง การตรวจจับสิ่งกีดขวาง

4 (การควบคุมอัตโนมัติสูง) ภารกิจอัตโนมัติเต็มรูปแบบ

แนวโน้มที่กำลังจะเกิดขึ้นใหม่เกี่ยวกับตัวควบคุมการบิน

  1. ระบบควบคุมการบินที่ขับเคลื่อนด้วย AI เครือข่ายประสาทสำหรับการปรับแต่ง PID แบบปรับได้
  2. การประมวลผลแบบ Edge สำหรับการตัดสินใจแบบเรียลไทม์ ชิป AI on board เช่น NVIDIA Jetson, Intel Movidius เป็นต้น
  3. Swarm Intelligence การบินแบบประสานงานโดยใช้อัลกอริทึมแบบ Distribution ในการทำงานที่ซับซ้อนมากขึ้น

ความท้าทายและทิศทางในอนาคต

  • ความล่าช้าและความน่าเชื่อถือ การตอบสนองแบบเรียลไทม์ในสภาพแวดล้อมแบบไดนามิก
  • อุปสรรคด้านกฎระเบียบ การจัดการน่านฟ้าสำหรับการบินโดรนอัตโนมัติ
  • ประสิทธิภาพด้านพลังงาน เวลาบินที่ยาวนานขึ้นด้วยอัลกอริทึมที่สามารถปรับให้ได้อย่างเหมาะสม

สรุป

ระบบควบคุมการบินเป็นรากฐานสำคัญของเทคโนโลยีโดรน โดยพัฒนาจากการรักษา เสถียรภาพพื้นฐานไปสู่การทำงานอัตโนมัติเต็มรูปแบบ ความก้าวหน้าในการผสมผสานเซ็นเซอร์ ปัญญาประดิษฐ์ และระบบฝังตัวจะขับเคลื่อน UAV อัจฉริยะรุ่นต่อไปได้ในอนาคต 

Related articles